KL Birdpark en dan naar huis

Hoi allemaal,

Wij zijn inmiddels weer thuis, maar nog even de laatste dagen in Maleisie. Donderdag zijn we in de ochtend nog even gaan shoppen in Kuala Lumpur, wat is dat vermoeiend. Ik ga liever een trekking doen van 6 uur! 's middags zijn we nog naar Chinatown geweest, wat een gekriegel al die stalletjes. Miss, miss, look look. Make special price for you! Quincy heeft nog een leuke tas gekocht. Ongeveer 50 procent van het oorspronkelijk bedrag betaald, en dan heb je dus nog teveel betaald. Maar goed, daarna zijn we naar Central market geweest, een overdekte markt. We wilden eigenlijk nog wat leuke souvenirs scoren, helaas is dat niet echt gelukt. We konden eigenlijk niets vinden wat we echt leuk vonden. Ik wilde graag een mooi batik schilderij, krijg je uitleg over hoe zo'n schilderij gemaakt wordt. Met een soort airbrush van bamboo, een uniek schilderij. Loop je naar boven, zie je boven zo'n zelfde schilderij hangen. Dat was wel heel uniek!
We hebben daar overigens ook nog even onze voeten laten behandelen door Dr Fish. Dat is wel zo vreemd, je gaat dan met je voeten in een bak met vissen zitten, deze beginnen eigenlijk meteen aan je voeten te knabbelen. Het kriebelt, het is heel erg raar. Maar ik moet wel zeggen dat wanneer je uit de bak komt, je voeten wel zacht zijn. De vissen halen er de dode huidcellen van af. Dus weer een ervaring rijker, wie weet iets voor in de Nederlandse vijvers?

Nog even naar de Petronis towers by night. Die moet je natuurlijk gezien hebben wanneer je in KL bent. Het is echt een erg mooi gebouw, onderin heb je allerlei shops zitten.

Wat eten en dan terug naar het hotel, daar hebben we 's avonds nog even wat aan "bankhanging" gedaan.

Op Quincy's verjaardag werd ze 's ochtends verrast met cakjes met kaarsjes, erg leuk. We moeten er toch een beetje een bijzondere dag van maken. Na het ontbijt zijn we naar de Lake Gardens gegaan, daar heb je het KL Birdpark. Je loopt dan eigenlijk door de kooien waar de vogels zitten. Een erg mooi park, met prachtige vogels, wat een kleuren! We hebben hier ook de Rinocerus Hornbill gezien, wat een beest. Ook hebben we de Oriental Pied hornbill van dichtbij gezien, we hadden deze op Borneo al wel in het wild gezien, maar dat is natuurlijk toch op een wat grotere afstand. Goed, dat was het park. Terug naar het hotel, daar hadden we al uitgecheckt, maar zij hebben voor gasten welke een late vlucht hebben mogelijkheid om nog even te douchen en dan op naar de luchthaven. Dat bleek nog niet zo eenvoudig, we wilden een taxi pakken naar KL Central en dan met de KLIA express naar de luchthaven. De taxi chauffeur zei ons dat dit niet haalbaar was, het verkeer stond muur en muur vast. Ok, dan met de monorail naar KL Central. Wij met onze koffers naar het monorail station. Het effect van onze douche was al weg, maar ja dat is weer voor thuis! Bij het monorail station aangekomen bleek het daar ook belachelijk druk te zijn. Vreselijk, er komt om de 5 minuten een treintje aan, bom bom vol met mensen. Enkele eruit en er willen weer hordes erin. Echt niet te geloven, we hebben daar een hele tijd staan wachten, toen kwam er een lege trein. Ik neem aan een extra ingezette trein. Nou je wil niet weten hoe dat eraan toeging. Stephan stond met Floyd vooraan en daarna kwamen Quincy en ik met onze koffers. De deuren gaan open en er wordt geduwd, ongelooflijk. Stephan en Floyd zaten erin. Quincy kreeg van een of andere juffrouw (grrr) een stomp in d'r buik, nou goed in ieder geval zaten wij niet in de trein. Nu hadden we al wel afgesproken dat we gewoon door zouden reizen en op KL central op elkaar zouden wachten. Je moet iets. Wij stonden daar dus nog. Wat zou perron 9,5 van Harry Potter toch gemakkelijk zijn geweest. Maar goed, Quincy was zo overdonderd, die stond te huilen. Gelukkig waren er enkele vriendelijke mensen die ons geholpen hebben om in de trein te komen. Een man heeft Quincy d'r koffer gepakt, 2 heren waren Quincy d'r persoonlijke body gard, een vriendelijke mevrouw heeft haar getroost en zo de volgende trein in. Je schrapzetten en gaan met die banaan. Je hoeft je niet vast te houden, je blijft wel in de masse hangen. Na enkele stationnetjes werd het gelukkig wat rustiger in het treintje. Eindelijk op KL Central stonden Stephan en Floyd al weer te wachten. Ik begreep overigens van die mevrouw in de treint dat het ook abnormaal druk was, normaal moet het niet zo erg zijn.
Vlug naar de Klia express, op de luchthaven inchecken en naar huis.

De vlucht is prima verlopen, het is een hele reis maar ik vind het prima om te doen. Een tussenstop in Doha van een 2 uurtjes en weer verder. Om half 7 zijn we vervolgens geland in Frankfurt, auto op halen bij het hotel en naar Gool. Wat is het hier koud, nat! Maar goed, het is wel weer erg fijn om iedereen weer te zien. En voor wat betreft het mooie weer, we hebben wat mee genomen naar huis. Dit wordt wanneer ik het goed heb aankomende week geleverd.

Wij kijken terug op een hele mooie reis, met hele mooie herrineringen en hoogte punten.

Wij willen iedereen nogmaals bedanken voor de leuke reactie, daar keken we telkens weer naar uit. Wanneer jullie willen kom eens aan om de foto's te bekijken.

Groetjes vanuit een regenachtig Gool!

PS Henny, André en Dylan wat leuk dat jullie ons hebben gevonden onze weblog. Hebben jullie nog genoten van de Perhentians?